ماده ۱: هدف اصلی

هدف این قانون، از بین بردن تمام اشکال تبعیض به دلیل جنسیت و ایجاد فرصت‌های برابر برای زنان و مردان در حوزه‌های سیاسی، اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و سایر حوزه‌های زندگی اجتماعی است تا برابری جنسیتی تضمین شود.

ماده ۲: مفاهیم اصلی

در این قانون مفاهیم زیر استفاده می‌شود:

۲.۰.۱- جنسیت: جنبه اجتماعی روابط بین زن و مرد در حوزه‌های سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و دیگر حوزه‌های زندگی اجتماعی.

۲.۰.۲- برابری جنسیتی: برابری حقوق زنان و مردان و ایجاد فرصت‌های برابر برای تحقق این حقوق و وضعیت اجتماعی برابر آنها در جامعه.

۲.۰.۳- فرصت‌های برابر: شرایط و تضمین‌های برابر برای زنان و مردان در تحقق حقوق بشر.

۲.۰.۴- تبعیض به دلیل جنسیت: هرگونه تفاوت، استثنا یا برتری که به دلیل جنسیت باعث محدودیت یا نفی حقوق برابر شود.

۲.۰.۵- آزار جنسی: رفتارهای ناپسندی که در محیط کار یا خدمات منجر به تحقیر یا توهین به فرد به دلیل جنسیت یا گرایش جنسی وی می‌شود، شامل حرکات فیزیکی (لمس، ضربه)، گفتارهای ناپسند، حرکات ناشایست، تهدیدها، پیشنهادات توهین‌آمیز یا دعوت‌های نامناسب.

ماده ۳: منع تبعیض به دلیل جنسیت

۳.۱- تمام اشکال تبعیض به دلیل جنسیت ممنوع است.

۳.۲- موارد زیر تبعیض محسوب نمی‌شود:

۳.۲.۱- مزایا، تسهیلات و تضمین‌های اضافی برای زنان که در قانون کار جمهوری آذربایجان مشخص شده است.

۳.۲.۲- دعوت به خدمت نظامی (خدمت جایگزین) برای مردان.

۳.۲.۳- تفاوت‌های تعیین شده در سن بازنشستگی و ازدواج برای زنان و مردان مطابق قانون.

۳.۲.۴- محدودیت حقوق شوهر برای درخواست طلاق طبق ماده ۱۵ قانون خانواده جمهوری آذربایجان.

۳.۲.۵- ایجاد شرایط متفاوت در زندان‌ها برای زنان و مردان.

۳.۲.۶- اجرای تدابیر ویژه به منظور تضمین برابری جنسیتی.

ماده ۴: منع آزار جنسی

آزار جنسی ممنوع است.

ماده ۵: محورهای اصلی سیاست دولت برای تضمین برابری جنسیتی

۵.۰- محورهای اصلی سیاست دولت برای تضمین برابری جنسیتی عبارتند از:

۵.۰.۱- ایجاد، بهبود و توسعه زیرساخت‌های قانونی برای تضمین برابری جنسیتی.

۵.۰.۲- بررسی قوانین و مقررات از منظر جنسیتی.

۵.۰.۳- طراحی و اجرای برنامه‌های دولتی برای تضمین برابری جنسیتی.

۵.۰.۴- ترویج فرهنگ برابری جنسیتی.

ماده ۶: وظایف دولت در تضمین برابری جنسیتی

دولت اقداماتی برای از بین بردن تمام اشکال تبعیض به دلیل جنسیت، ایجاد فرصت‌های برابر برای زنان و مردان، و جلوگیری از برتری یک جنس در مدیریت دولتی و تصمیم‌گیری‌ها انجام می‌دهد.

ماده ۷: وظایف کارفرما در فعالیت‌های شغلی

۷.۱-کارفرما باید برابری زنان و مردان را در فعالیت‌های شغلی تضمین کند.

۷.۲- وظایف کارفرما عبارتند از:

۷.۲.۱- ارائه رفتار و فرصت‌های برابر در استخدام، ارتقای شغلی، آموزش حرفه‌ای و ارزیابی عملکرد.

۷.۲.۲- ایجاد شرایط شغلی یکسان برای کارکنان بدون توجه به جنسیت.

۷.۲.۳- عدم اعمال تنبیه انضباطی متفاوت برای کارکنان بر اساس جنسیت.

۷.۲.۴- اجرای الزامات مواد ۹ و ۱۰ این قانون.

۷.۲.۵- اتخاذ تدابیر لازم برای جلوگیری از تبعیض و آزار جنسی.

ماده ۸: وظایف کارفرما در رفع تبعیض به دلیل جنسیت

۸.۱- اگر کارفرما در زمان ارتقای شغلی، آموزش یا ارزیابی عملکرد تفاوتی قائل شود، باید اثبات کند که این تفاوت به دلیل جنسیت نیست.

۸.۲- افراد رد شده در استخدام می‌توانند از کارفرما توضیحات کتبی درباره تفاوت‌ها در تحصیلات، تجربه، مهارت‌ها و سایر ویژگی‌های فردی افراد استخدام شده درخواست کنند.

ماده ۹: برابری در پرداخت حقوق

۹.۱- حقوق و مزایا باید بدون توجه به جنسیت برای کارکنانی که کار مشابهی انجام می‌دهند، یکسان باشد.

۹.۲- در صورت تفاوت در حقوق، کارفرما باید اثبات کند که این تفاوت به دلیل جنسیت نیست.

ماده ۱۰: ممنوعیت تبلیغات تبعیض‌آمیز

۱۰.۱- اعلامیه‌های استخدام نباید حاوی الزامات متفاوت برای زنان و مردان یا اولویت برای یک جنس باشد.

۱۰.۲- انتشار تبلیغات تحقیرآمیز و مغایر با اصول برابری حقوق ممنوع است.

۱۰.۳- اعلامیه‌های محدود به یک جنس فقط در صورتی مجاز است که ویژگی‌های شغلی جنس خاصی را الزام کند یا مطابق قانون کار زنان برای آن شغل ممنوع باشد.

ماده ۱۱: منع فشار بر کارکنانی که از آزار جنسی شکایت می‌کنند

کارکنانی که از آزار جنسی شکایت کرده‌اند، نباید تحت فشار یا پیگرد قرار گیرند.

ماده ۱۲: فسخ قرارداد کاری

در صورت شکایت کارمند از آزار جنسی، قرارداد کاری وی می‌تواند از تاریخ ذکر شده در درخواست فسخ شود.

ماده ۱۳: برابری در حق آموزش

۱۳.۱- دولت تضمین می‌کند که زنان و مردان فرصت‌های برابر برای آموزش داشته باشند.

۱۳.۲- کارفرما باید شرایط برابر برای تحصیلات پایه و اضافی ایجاد کند.

۱۳.۳- دولت تضمین می‌کند که مؤسسات آموزشی پذیرش برابر برای زنان و مردان داشته باشند.

ماده ۱۴: تبعیض جنسیتی در مؤسسات آموزشی

موارد زیر تبعیض جنسیتی محسوب می‌شود:

۱۴.۰.۱- اعمال الزامات متفاوت برای پذیرش، برنامه درسی یا ارزیابی دانشجویان بر اساس جنسیت.

۱۴.۰.۲- ایجاد فرصت‌های متفاوت برای انتخاب رشته بر اساس جنسیت.

ماده ۱۵: تضمین برابری جنسیتی در روابط اقتصادی و اجتماعی

۱۵.۱- دولت تضمین می‌کند که زنان و مردان از حق مالکیت و فعالیت‌های کارآفرینی برخوردار باشند.

۱۵.۲- دولت تضمین می‌کند که زنان و مردان در دسترسی به کمک‌های اجتماعی و سایر مزایا شرایط برابر داشته باشند.

ماده ۱۶: برابری در فعالیت احزاب و سازمان‌های اجتماعی

۱۶.۱- عضویت در احزاب، سازمان‌های غیردولتی و اتحادیه‌ها باید برای زنان و مردان برابر باشد.

۱۶.۲- این ماده شامل سازمان‌هایی که برای دفاع از منافع خاص یک جنس ایجاد شده‌اند، نمی‌شود.

ماده ۱۷: حق درخواست جبران خسارت

۱۷.۱- افرادی که به دلیل جنسیت مورد تبعیض قرار گرفته‌اند، می‌توانند خسارت خود را طبق قانون دریافت کنند.

۱۷.۲- خسارت افرادی که از آزار جنسی آسیب دیده‌اند توسط کارفرما جبران می‌شود.

ماده ۱۸: مسئولیت در قبال نقض قانون

افرادی که این قانون را نقض کنند، طبق قانون جمهوری آذربایجان پاسخگو خواهند بود.

ماده ۱۹: نظارت بر تضمین برابری جنسیتی

نظارت بر اجرای برابری جنسیتی توسط نهادهای اجرایی مربوط انجام می‌شود.

ماده ۲۰: گزارش سالانه نظارت بر برابری جنسیتی

نهاد نظارتی موظف است گزارش سالانه‌ای از فعالیت‌های خود به مجلس ملی جمهوری آذربایجان ارائه دهد.

ماده ۲۱: لازم‌الاجرا شدن قانون

این قانون از تاریخ انتشار لازم‌الاجرا است.

الهام علی‌اف - رئیس‌جمهور جمهوری آذربایجان

باکو-۱۰ اکتبر ۲۰۰۶

منبع:

https://drive.google.com/file/d/۱O۹yrbGBe۰۸vjGCDrj۷Xk۷_vC_EZXf۰-v/view